Her yanımda susmuş bir insan pusmuş.Sessizlikle dört
bir yanı bağlı,müebbet !
Ezeli ve ebedi,her daim.
Daha nasıl tarif edebilirdim ki istediğimi.Kaç kelime
bulup dizmeliydim ard arda ? Kaç satır sermeliydim yollarına ve kaç kadeh
kırmalıydım uğruna ? Daha ne kadar sarılmalı dumana ve soymalı ruhumu ?
Uykusuzluğu daha kaç gece dost etmeliyim yatağıma ve
ne kadar damlamalı daha gözyaşı yastığa ?
Kanlı kanadımla ne kadar çırpınmalı ve gökyüzünü
yırtarak kaç kere çığlık atmalıyım cihana ?
Daha ne kadar yanmalı,alev alev donmalı ? Hangi
duyguyu çekip yapıştırmalı suratına ? Gözüne sokmalı varlığımı ve aşkımı.
Daha hangi çareyi çaresizleştireyim sevgilim
söyle.Hangi yıldızı koparıp saçlarıma takmalı ?
Böyle cayır cayırken hangi ateşle uyandırmalı seni
uykundan ? Daha ne kadar sürecek bu dikenli yollarım ?
Dizlerim ne zaman kapatacak kandan musluğunu ? Kaç
takla,kaç düşüş daha kaç devrilme yaşayacak bu beden ? Senden devrilmeye değil
devrime ihtiyacı var.Gel ve devrim yap meleğim.Sendenim.
Gözpınarlarımı geceye teslim edişimi izle.Ruhumun
martılardan arınışını.Sensizliğin bedende tırmanışı işte tam dakikalarını
söylüyorum sana.Tırnaklarını batıra batıra yükseliyor tenimde.
Sen hiç sensizliğin,her adımda artan bir boşluk
olduğunu düşündün mü ? Ben kilometreleri katederken ? Ve bir okyanus
olduğunu,bir damla olup bile karışamadığımı ? Gökyüzü olduğunu ama bir oksijen
molekülü olamadığımı ? Sayfalar olduğunu ama kalemin ucuyla bile değemediğimi ?
Daha nasıl anlatmam gerektiğini biri bana
söylesin.Daha kaç jilet yemeli soluklarım ve kaç atak geçirmeli beynimden ?
Hangi madde olup karışmalı ve konmalı dudağına ?
Su mu,hava mı,toprak mı ?
En çok toprak olmak isterdim.Ama ayaklarının altında
değil.
Başının üstünde.
Tacında konaklamak isterdim.
Yüreğinde uyumak,ve gözlerinde anılmak.
Bana baktıklarında seni görüyorlarsa sende de beni
görecekler o kadar.
Şimdi damarlarımdan sızan soğuk yüzünden battaniyemi
başıma çekiyorum,düşlerim sensin.
Uzun zamandır şunu düşlerim ; gelsin ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder