ÇIĞLIK ORDUSU

Saat kaçı gösterirse göstersin,gözlerimi kapayınca aklımı ağzına kadar dolduruyor yokluğun.Ardından şiddetinden zihnimi delen bir hayal cümbüşü.Bazen ateş olsam diyorum.Ateşin kollarında yaşlanmaksa,bizzat ateş olmak.Yakmak gözlerini ve yaştan buğulandırmak kalbini.

Vücudunun her santimetresinin,her çizgisinin,her kıvrımında hayat bulmak varken neden bu bir kelimeyle yaşa ve yasa boğulmak?

İçmek varken ab-ı hayatı gözpınarından

Varlığına susuyor dudağım çatlak kenarından

Her parçam kan ve sersem bir nota

Parçalanıyor bedenim tam bağrımdan.

Gülmek varken ruhla doyasıya

Bu iç çekiş ne,ne bu vaveyla ?

Bende olmanı isterken kıyasıya

Yokluğunu içiyorum kadehten kana kana.

Gecelerimi gecelere bağlama,gündüzlere ulaşayım

İnan bana,inansan damarlarındaki kandayım.

Göğüs kafesimi dar eden duyguların sahibi

Yaralarımın merhemi,vaveylamın tabibi ..

Ruhundan,ruhuma hayat serpen meleğim

Seninle doldu taştı benim gönül eleğim

Dudağımda yaşlanmış bir çığlık ordusu

Tek bir emir bekler ''gel'',de ! geleyim..