5 Kasım 2013 Salı

KIŞ



Toprağın hıçkırıkları her yağmur damlasında şiddetlenerek kulağıma gebe kalıyor.Her kış,kulağımda doğum sancıları .. Burnumu sarhoş eden kahvem ve aldığı baş ağrım ..
Bir düş yağmuru bu aynı zamanda.Hayal kırıntıları ..
Huzur tam da bu mevsimde ciğerlerimi işgal ediyor.Mısralarım şimşekle aydınlanıyor.O ufak görüş açımdaki sis,bacalardan yükselen dumanlar .. Bir yaz güneşi kadar cıvıl cıvıl aslında,renklendirmesini bilirsen.


Kış..
Ne güzel bir mevsim.Battaniyeme bulaşan rüyalarım,karanlığa sakladığım acılarım var.Saatin tik taklarını rahatça takip ettiğim zamanım,ateşin huzuruna teslim olduğum dakikalarım var.Pencereme değen her su damlasını avucumun yüreğinde hissediyorum.Sıkı sıkıya bağlı kaldığım,tutkuyla yaşadığım bir mevsim kış.Soğuğa aşık bedenim.Belki de siyahın asilliği bu zamanlarda belli oluyor.Paltolara sızan rengi,her daim korurken bizi anlıyoruz değerini.Siyah matem,dram,acı,korku,karanlık .. Eşittir yaşam.Kışı sevmek değil mesele.Mesele kışı yaşamak.Ürperen her tüyde,irktiğimiz her şimşekte,doğada,havada,suda bir parça biz yok muyuz ? Toprak..Ah bilir ne çok severim,sevdiklerim altında.Bilir isterim yağmurla evlensin,sonsuza kadar o kokuyu doğursun.İsterim asfaltlara inat çoğalsın bu evrende,her yeşil bedeninde hayat bulsun.

Kış..
Ne hayat dolu bir mevsim.Uzun uzun yaşamak ve hissetmek isterdim seni.O yüksek yerlerden savrula savrula gelen rüzgar olmak isterdim.Sonsuz ve alabildiğine özgür.Uçmak isterdim mesela.Göğe kanat çırpmak.Her çırpıda bir yaşam kurtarmak ve böyle bir hayatı yaşamak.
Birbirine değmeden yeryüzüne inen her damlanın ruhunu okşamak isterdim mesela.Geldiği diyarlardan evrene seslenmek..Ve şunu söylemek ' Ey insanoğlu ! Sana gökten sıvılaşmış huzur dağıtıyorum,al onu içine hapset.Ne zaman kaçmak istersen yoldaş olsun sana,dünyanın başka bir yerinde yeni arkadaşlarınla yağ'.
Böyle kelimelere sığmaz ya,hah ! bu mevsimde montlara sığıyor başkalaşmış mutluluk.Bir dünya çocuğun sevinç gözyaşları kadar duygulandırıcı.Yüzüme değen her kar tanesinin hissettiğini bilmek isterdim.Vücudum soğuğa davetkar işte,kışa aşık.
Bulutlara sığmayacak bir huzur depolar kış.Sana,seninle baş başa kalma fırsatını sunar başta.Sevilmeyen şeyleri,renkleri,içecekleri sevdirir mesela.Kahve.Vazgeçilmezdir.Birleştirir,bağdaştırır.İnsanlar mutlu olmak ister.Bence kış bunun için vardır.Bir yuva dolusu sıcaklık,sevinç,cümle..
Bir dünya dolusu çocuğu düşünüyorum anne,bana her damlada göz kırpıyorlar.Kalemimle düet yaparken rüzgar,satırlarıma eşlik ediyor kar.
Son yudumum da bitti.Kahve,sen nasıl bir şeysin öyle...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder