Kentin soğuk yalnızlığı
Ve
Yanaklarına konan kırmızılık eklenmişti.
Kadın katlanarak sevmenin,
Sözlüklerden taşan anlamlarına bile anlam yüklemişti..
Bir yudum daha alırken rakısından,
Ciğerleri çoktan dumana soyunmuştu.
En çıplak gerçeğiydi hayatının,
Her daim imkansızı istemek..
Bir yandan kulaklarına doluşan sızılı nağmeler,
Bir yandan dilinde tutukluk yapmış kelimeler..
Kadın yarım kalmışlığın kucağına büyük bir açlıkla atmıştı kendini,
Yine.
Yine dokunamamanın sancısı içinde kıvrım kıvrım kıvranacaktı..
Bir nefes ağrı kesici daha arz etti parmaklarının arasındakinden
Sigarası buyur etti huzuru,dudaklarından sızdı gözlerinden akan mavinin en gri tonu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder