3 Kasım 2015 Salı

İNTİHAR

Sustu.
Üzerine bir şeyler söylemek anlamsızdı.
Zamanın bir yerine tepetaklak düştü
Ağzı,yüzü kan revan
O gün anladı kadın
Süslü harflerin,sükunetin ve demlenen aşkın kıyısında
Değil yüzmek,
Yürümeye kalkışmak bile intihardı.
Evet.
İntiharın eşiğine gelmedi,bizzat intihar etti..

Umudunun kırıkları ayaklarını parçalaya parçalaya
Zaptedilemeyen kusma hissini bastıra bastıra
Kalktı.
Gözlerini yumdu.
Bunca karanlığın içinde açmak anlamsızdı.
Titreyen parmaklarına inat
Gözkapaklarına serildi avuç içleri
Göz pınarları derya deniz..
O gün anladı kadın.
Her zerresine sinen çocukla değil yüzmek
Karşı karşıya gelmek bile intihardı.
Evet.
İntihara yürüdü adım adım.
Dizleri kandan musluk ..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder