YOKTAN VAR OLMUŞ İNSANLAR

İnsanlar daha o 21 gramın uçup gitmesini beklemeden ölür giderler benim için.Çünkü beyni boş,ağzı laf yapan insandan korkarım arkadaş.Cahilin ettiği,bilgisizliğin,çaresizliğin doğurduğu cehalet,kulaktan duyma haberler,dedikodunun yarattığı ve o lanet olası mahalle arası fısıldaşma ortamları oldum olası çirkef gelmiştir bana.

Benim kiminle gezdiğim,ne yediğim,ne içtiğim,nereye gittiğim,nasıl uyuduğum,saçımı hangi model yaptığım,ojelerimin rengi,giyim tarzım,vücudumun şekli,idealizmim,tuttuğum takım,kurduğum cümleler,girdiğim ortamlar,konuştuğum laflar,küfür ettiğim sistem,terliğim,ayakkabım,çorabım,duruşum,gülüşüm,okuduğum kitap,beslediğim hayvan,dış görünüşüm ya dış,içim,içimdekiler,çevrem,sevdiğim insanlar,doğrularım,yanlışlarım,eksikliklerim,tahammül edilemeyecek noktalarım,kötülüğüm,yargılama tarzım,üslubum,dinlediğim şarkılar,mutlu olduğum zamanlar,çektiğim fotoğraflar,soluduğum hava,yediğim boklar,sevdiğim renkler sizi zerre kadar ilgilendirmiyor.

Ben duruşuma ve fikirlerime bağlı bir insanım.Hayatıma içeriden veya dışarıdan müdahale etmiş olmanız sizi yüceltmeyecek.İşte insanlar böyledir,kendi yaşamlarına müdahale edilsin istemezler fakat dışarıdan gördükleri ve duyduklarıyla karşılarındaki insanı asar,öldürürler.

İnsan demek iskelet,kas,sinir,kan sisteminden oluşmuş,canı yok pahasına satılabilecek bir varlık demek değildir.Duygu donanımı mükemmeldir.İnsanları anlamak zordur,ne istediğini,ne düşündüğünü bilmek.İyisiyle kötüsüyle kabul etmek ise daha zordur.Çoğunuz birbirinize üstten bakıp,saçma şekilde yargılayıp,çevreye yalan yanlış bilgiler yayanlardansınız.Kimin ne bok yediğinden size ne ? HAYIR YANİ SİZE NE ? Konuşmak demek sağa sola laf taşıyıp,bunu büyük bir marifet gibi görmek demek değildir.Anlaşmak için konuşulur.Yeri gelir münakaşası  yeri gelir fasıl ortamı kurulur.Tatsızlıklar her zaman olacak tabi.Ama bu sizin karşınızdakini batırma,yalan söyleme,iftira atma huyunuz ne zaman sona erecek ?

Gözyaşlarımız ... Duyguların sıvılaşmış hali.Yüreğimizden damlayan damlalar.Bunları görünce mutlu mu oluyorsunuz.Eğer öyleyse dostlarım hayatınızın ayarıyla oynanmış.Bir insan canını yakmak için para mı ödeniyor size ? Neden karşınızdakine dikkatli bakıp çözmeye çalışmadan yargılarsınız ? KORKU ! Korktuğunuz için.Sizler her zaman kendi kabuğunuzun üstüne çekilmiş perdenin altında kalmaya mahkumsunuz.Ne zaman kendi hayatınızı sorgulayıp yargılarsınız o zaman belki kabuklarınız çatlar.

İnsan insandan üstün değildir.Ama fikirler ve yaşam tarzı gerektiği yerde birinizi sollayacaktır.

Ben şuna inanırım.Kim ne yaşıyorsa,kiminle ne yaşıyorsa,nerede ne yaşıyorsa kendinedir arkadaş.Bu dünyaya çevreye hesap vermek ve milletin ağzını kapatmak için gelmedik.Herkes kendi boklu çamurunda debelensin.Ben ufkumun uçsuuuz penceresinden sizleri izleyeceğim ;)