Sağ elimde bir 'ben' tutuyorum örselenmiş,incinmiş.Sol elimde bir'ben' tutuyorum her örse göğüs germiş.Sağım her zaman ağır,derin yar'alı,solumda en kuvvetli fırtınalarda kıyıya bedenini çarpmayan bir su damlası.Küçücüğüm ben aslında annemin miniciği.Büyüdükçe gerçeklerin tatsız zevklerini tatmaya maruz bırakılmış.Korkarım ben aslında,her ne kadar dimdik durduğumu sansam da.
Eksilmemin nedenleri dökülse şuraya dağ olur,bitmeyen yalanlar,göz göre göre yaşanan sahtelikler.Beynimde muğlaklığın kurduğu bir cumhuriyet ve her verdiğim kararın yaptığı gövde gösterisi var.Yıkılmamış bir sur,kent divane ve ben arafta kalmış bir kadınım zihnimde.
Gök evim,toprak bana fazla uhrevi.Hislerim bir martı kadar hür,aynı zamanda bağnazlıkların zincirinde takılı.
Kimi zaman azapta kalmış bir kadının yüreğinden süzülür kimi zaman hayatın baş rolünde figüran olarak saklanırım ben.Kimi zaman esaretin sarıldığı çıkmaz sokaklarda kendimi arar kimi zaman bitmeyen kabuslardan uyanmaya çalışırken düşlerimi yırtarım ben.Sessizliği bana sormanız lazım,dinginliği,İçimde yaşatırım,yaşarım.
Akıl firarı olarak yaşarım ben,nefes alıp günleri öldürerek değil.Uyanmak için uyumam ben,bir daha uyanamayacak olmanın korkusunu tatmak için uyurum ben.Ağlarsam yüreğimden gelen çığlıklar gururuma kurban olacak,gülersem el değmemiş pişmanlıklarım ruhumu solduracak.Diyorum ya muğlaklığın cumhuriyeti benim beynimde !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder