Ufalanmış duygularla yüklü günün son saatlerine doğru,yelkovan akrebin ardından koşup,yorucu gününü atlattıktan sonra,tüm ışıklar kapanıp ay ışığının saf rengi denizi aydınlatıp göz bebeklerimizi delip geçerken bir parça sen düşer tenime,dilime.Bir parça yarım kalmış 'biz' tanesi ...
Sigaranın dudak ucunda bıraktığı sefil tat kadar,kahvenin ılıdıktan sonraki keyifsizliği kadar,santim santim iyisiyle kötüsüyle nakış gibi ruhuma işlenen bir sen var ha bir de terzi söküğü 'biz' tanesi ...
Şafak vakti içilen demli bir çayın verdiği huzur,camdan usulca süzülen sabah güneşi,öğlenin kavurucu dakikaları kadar vardın bende.Bu yolları gözlemekle bitiyor ömrüm,asfaltta ümide dolanmış bir 'biz' tanesi ...
Bir martı kadar hür,yıldızlarda konaklayan,aya cilve yapanlardık biz.Gökyüzünde sıkışıp kaldı bir 'biz' tanesi.
Bir biz tanesi diyorum çünkü bir bütün olamamış iki ayrı can var bu bedende.Ve bunlara eşlik eden umut zerrecikleri,beklenti yumakları..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder