KIRMIZI

Başımı ellerimin arasına aldığımda sesinin her tonu düşer birer birer zihnime.Kokunla dolar burnum..
Ruhumm.
Kanatlanıp her gece yanında sabahlar.
Kilometreleri hiçe sayıp yastığına konuk olur.
Her yana dönüşümde yatağın biraz daha ucuna yaklaşırım.Yer ayırırım.
Sana ..

Ne güzel gülerdi.Gözlerin.
Güzleri..
Hep anımsar hep gülümserdim.
Yüreğimde demlenirdi bakışların.
Süzülürdü en derinime.
Damla damla içerdim güzelliğini.
Kırmızını..
Ah ne kırmızıydı o.

Kırmızı,yanaklarındı.
Kırmızı,dudakların.

Çok sonraları kırmızı ben oldum.
Kırmızı gözlerim.
Kırmızı avuçlarım.

Parçalanıp çoğalmak,dağılmak,ufacık olmak.
Un ufak.
Bilsen ne kadar isterdim.
O kadar küçülüyorum ki.
Yokluğun diyorum.
Eksiltiyor.

Çıkıp gelmelisin diyorum.
Dizlerimden öpmeli.
Yaralarım.
Düşüyorum.

Kırmızı sesindi.
Sinirindi.
Kırmızı,dişlerini saklamaya çalışırken gülmendi.

Hüzün.
Daha bir katlanıyor kırmızında.
Aklıma düşer düşmez gözlerime iniyor kırmızın.
Ah ne çok renktin sen.
En çok kırmızı.....