İnsan her gün yüreğini katlayarak sevebilir miydi ? Seviyorum. Her parçamda,her an,her adım.Hissediyorum.Hala fazlasıyla damarlarımda.
Ama yine de üzülmüyorum.Onu benden daha fazla sevecek kimse çıkmayacak karşısına.
Solumdan eksilmeyen bir zerre olup ölecek.İçime mıhlanmış mızrak gibi.Bir tutam sonsuzluk..
Elinden elime akan sıcaklıkla yaşamaktı paha biçilmez olan.Yan yana geçen dakikalardı.Elimde olsa yapışır bırakmaz belki bir özür çukuruna gömerdim.
Arta kalan kanlı geceler de olsa her şeye değerdi.
İnandığım tek şey,gerçekten benim için yaratılmış olması.Diğer yanım,sol yanım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder